คนไม่มีสิทธิ์ มันไม่เข้าท่าจริงๆ

เป็นวันหยุดแบบฟันหลอ…หากเป็นสมัยเก่าก่อนคงได้ลาพักร้อนไปเที่ยวยาวไกลที่ไหนซักแห่ง
แต่วันนี้ต้องมาทำงาน เพราะเป็นคนไม่มีสิทธิ์หยุดเหมือนคนอื่นๆเค้า แง แง
มาทำงานวันเดียวแล้วหยุดมันย่อมไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานเป็นธรรมดา
เพราะใจมันกระโดดไปหาวันพรุ่งนี้ตั้งแต่ยังไม่แต่งตัวออกจากบ้านแระ

มาทำงานแบบไร้อารมณ์ อิจฉาใครๆที่ได้หยุดยาวต่อเนื่องกัน
งานต้องรับผิดชอบ เวลาขอหยุดเค้าก็ไม่เคยขัดใจ ดังนั้นก็ต้องมาทำงานอย่าให้เสียชื่อแม้จะเหมือนมาแต่ร่างไร้วิญญาณก็เถอะนะ

วันนี้เป็นวันแรกที่ขออู้ไม่ยอมทำงาน ทำแต่งานเฉพาะหน้าปะปายที่มาหากระทันหันวันนี้
ส่วนงานใหญ่นั้นขอเมินหน้าหนีพอกหางหมูไปทำวันอื่นแทน
ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ขี้เกียจสันหลังยาวสันดานเสียแบบนี้เลยตั้งแต่ทำงานที่นี่มา 5 เดือนเต็ม…
ที่ผ่านมามีแต่จะรีบเคลียร์ออกไปให้หมด วันนี้ของดองเล็กน้อยทำงานพอเป็นพิธีให้เหมือนได้หยุดงานเหมือนคนอื่นบ้าง

ขอวันนี้แอบขี้เกียจปลอบใจตัวเองสักวันคงไม่เสียหายมากนักนะ
เข้าออฟฟิศแบบชิลล์ๆไม่เน้นงานมากนัก โชคดีงานไม่เข้าด้วยเลยได้สบายก่อนหยุดพรุ่งนี้สมใจหมาย

5 เด้งกลับบ้านซักวัน ชิลล์ให้สมดั่งตั้งใจ…
สบายๆแบบทำงานไปแอบอู้แอบแวบแอบลั๊ลลาเรื่อยเปื่อย นานทีปีหน
คนไม่มีสิทธิ์(ลา) ก็ขอแอบอู้แอบลั๊ลลาขณะปฏิบัติหน้าที่ปลอาใจตัวเองหน่อยหละกัน
รับประกันไม่กระทบต่องานในภาระหน้าที่แน่นอน
แค่วันนี้สถานการณ์งานมันเอื้อให้ชิลล์ได้เท่านั้นเอง

เดินเอ้อระเหยปล่อยตัวปล่อยใจไปร้านหนองคายจิ้มจุ่ม ปากซอยเอกมัย
ไม่ได้อยากชิลล์เดี่ยวกับหมูกระทะคนเดียวแต่จำเป็นต้องไปเอาเสือแจ็คเก็ตตัวเก่งที่ดันกินแล้วทิ้งไว้ตั้งแต่วันศุกร์
ระหว่างเดินข้ามคลองแสนแสบ หยุดชมวิววคลองแสนแสบในยามโพล้เพล้ชั่วขณะหนึ่ง
พระอาทิตย์กำลังตกอยู่ไกลๆ ลมพัดเย็นกาย แม้น้ำในคลองเบื้องล่างจะดำและเน่าเหม็น
แต่ภาพคลองน้ำดำๆกับพระอาทิตย์แสงสีส้มหลังตึกชาญก็ยังโรแมนติกไม่น้อยเชียว

ยืนเกาะราวไม่นานนัก ก็ได้ภาพ instagram สวยๆถูกใจมาแบบกดช็ตเตอร์ครั้งเดียว

ชื่อภาพ… (เรือ)ไม่เข้าท่า

ยืนดูอยู่พักใหญ่ เรือมักไม่ค่อยจอดท่าชาญจริงๆ 5 ลำถึงจะยอมจอดรับคนรอไปด้วยซักลำหนึ่ง
หรือถ้าไม่มีคนขึ้นเรือก็จะแล่นเลยผ่านไปต่อหน้าต่อตา…
เวลารอเรือกลับบ้านก็จะเจอภาพแบบนี้เสมอ เพียงแต่วันนี้ยืนมองจากมุมสูงและไกลออกมา
วันนี้เราแค่ยืนดูเรือลำแล้วลำเล่ารอดใต้สะพานไปอย่างไม่เข้าท่า…
ไม่ได้รอพึ่งพากลับบ้านเหมือนวันก่อนๆ ยืนดูจนสาแก่ใจแล้วก็เดินจากไป 555